Hanna Dąbkowska – Skriabin wraz z mężem tworzyła majolikę (malowaną ceramikę artystyczną). Jerzy Skriabin, wychowany w Chinach, zdobywał u lokalnych mistrzów tajniki zawodu sprzed stuleci. Utoczone na garncarskim kole wazony, amfory, naczynia zdobiła Hanna.

Co roku z włoskiego miasta Faenza, które od czasów Renesansu słynie w świecie z najpiękniejszej majoliki, nadchodzą zaproszenia do Warszawy do państwa Skriabinów. Dla twórcy ceramiki artystycznej zaproszenie na wystawę do Faenzy, to jak dla filmowca nominacja do Oskara.

Ozdobione motywami roślinnymi lub geometrycznymi, czasami scenami historycznymi, trafiły do licznych muzeów świata. Prof. Irena Huml, historyk i krytyk sztuki, autorka monografii „Polska sztuka stosowana”, napisała, że „twórczość Skriabinów nie ma precedensu w polskiej ceramice”. Z kolei Stanisław Gebethner, jeden z najwybitniejszych znawców dziejów ceramiki, majoliki Skriabinów stawia na równi z mistrzowskim dorobkiem stanisławowskiej manufaktury Belweder, jednej z najwybitniejszych w ówczesnej Europie oraz słynnej radziwiłłowskiej manufaktury w Nieborowie.